Było to miejsce spotkań, narad i biesiad przedstawicieli patrycjatu i bogatego mieszczaństwa. Byli oni członkami bractw, zasiadających w osobnych ławach. W ławy dobierano się według pochodzenia geograficzno-kulturowego, zawodu, czy upodobań.

Reprezentacyjna siedziba nawiązywała do etosu rycerstwa, dla których król Artur był wzorem cnót, a okrągły stół przy którym zasiadał ze swoimi towarzyszami, stanowił symbol równości i braterstwa. Zgromadzonym w dworze gdańszczanom patronowały - umieszczone na fasadzie i trzymające herb miasta - imponujące gdańskie lwy, a także będący uosobieniem sprawiedliwości i siły opiekun kupców Merkury oraz hojna fortuna.

Dwór Artusa był nie tylko centrum wymiany informacji, poglądów i kształtowania się postaw, ale również miejscem rozrywki, salą otwartych rozpraw sądowych, siedzibą giełdy zbożowej i elitarnym salonem miasta. Prawo wstępu oparte było na cenzusie majątkowym. W reprezentacyjnym wnętrzu nad głowami znajdziemy wielkie modele okrętów, pod gwiaździste sklepienie pnie się olbrzymi piec. Ze ścian spoglądają na nas święci, antyczni bogowie, królowie, herosi i dawni patrycjusze. Pod jednym dachem, w idealnej harmonii znajdziemy historię, legendę i mit.